♥دلـــ ِ دریـــ ـــــ ـــایی منـــ♥

همه تفاوت ما این است: تو به خاطر نمی آوری ، من از خاطر نمی برم . . .

♥دلـــ ِ دریـــ ـــــ ـــایی منـــ♥

همه تفاوت ما این است: تو به خاطر نمی آوری ، من از خاطر نمی برم . . .

یک شب

یک شب ز ماورای سیاهی ها

چون اختری بسوی تو می آیم

بر بال بادهای جهان پیما

شادان به جستجوی تو می آیم


سرتا بپا حرارت و سرمستی

چون روزهای دلکش تابستان

پرمیکنم برای تو دامان را

از لاله های وحشی کوهستان


یک شب ز حلقه که به در کوبم

در کنج سینه قلب تو می لرزد

چون در گشوده شد تن من بی تاب

در بازوان گرم تو می لغزد


دیگر در آن دقایق مستی بخش

در چشم من گریز نخواهی دید

چون کودکان نگاه خموشم را

با شرم در ستیز نخواهی دید


یکشب چو نام من به زبان آری

می خوانمت به عالم رویایی

بر موجهای یاد تو می رقصم

چون دختران وحشی دریایی


یکشب لبان تشنه من با شوق

در آتش لبان تو میسوزد

چشمان من امید نگاهش را

بر گردش نگاه تو میدوزد


از زهره آن الهه افسونگر

رسم و طریق عشق می آموزم

یکشب چو نوری از دل تاریکی

در کلبه ات شراره میافروزم


آه ای دو چشم خیره به ره مانده

آری منم که سوی تو می آیم

بر بال بادهای جهان پیما

شادان به جستجوی تو می آیم

فروغ فرخزاد

میلاد مولود کعبه و روز پدر مبارک

علی یعنی شکوه آفرینش


فروغی نو ز روح آفرینش


علی یعنی تمام عشقبازی


علی یعنی جهانی تکنوازی


علی یعنی بلندای امامت


علی یعنی وجودی با شهامت


علی فخر جهان آفرینش


معّمای نهان آفرینش

veladat-ali_400


ناگهان یک صبح زیبا آسمان گل کرده بود


خاک تا هفت آسمان، بغض تغزل کرده بود


حتم دارم در شب میلادت، ای غوغاترین!


حضرت حق نیز در کارش تأمل کرده بود


هر فرشته، تا بیایی، ای معمایی ترین!


بال های خویش را دست توسل کرده بود

.

دل هر چه نظر به وسعت عالم تافت


جز نور تو در عرصه ی آفاق نیافت


هنگام نهادن قدم بر سر خاک


دیوار حرم به احترام تو شکافت

.

زان سبب ماه رجب ماه خداست


که اندر آن میلاد شاه لافتی ست


شد رخش از کعبه ظاهر، عقل گفت:


” چون که صد آمد نود هم پیش ماست”

.

حجت حق، از حریم حق، به امر حق عیان شد


روشن از نور رخش، ارض و سما، کون و مکان شد


خانه زاد حق ولادت یافت اندر خانه ی حق


حق به مرکز جا گرفت، باطل گریزان از میان شد


**********

باور کن ماه هاست زیباترین جملات را برای امروز کنارمی گذارم،

اما امشب همه جملات را فراموش کرده ام، همینطور بی وزن و بی هوا آمدم بگویم

پدرم روزت مبارک

خونه ی مادر بزرگه

خونه ی مادربزرگه هزار تا قصه داره


خونه ی مادربزرگه شادی و غصه داره


خونه ی مادربزرگه حرفای تازه داره


خونه ی مادربزرگه گیاه و سبزه داره



خونه ی مادربزرگه هزار تا قصه داره


خونه ی مادربزرگه شادی و غصه داره


خونه ی مادربزرگه حرفای تازه داره


خونه ی مادربزرگه گیاه و سبزه داره



در بازه خونه ی ما


همیشه سبزه زاره


دشتاش پز از بوی گل


اینجا همش بهاره


دل وقتی مهربونه, شادی میاد میمونه


خوشبختی از رو دیوار سر میکشه تو خونه



در بازه خونه ی ما


همیشه سبزه زاره


دشتاش پز از بوی گل


اینجا همش بهاره


دل وقتی مهربونه, شادی میاد میمونه


خوشبختی از رو دیوار سر میکشه تو خونه



در بازه خونه ی ما


همیشه سبزه زاره


دشتاش پز از بوی گل


اینجا همش بهاره


دل وقتی مهربونه, شادی میاد میمونه


خوشبختی از رو دیوار سر میکشه تو خونه



خونه ی مادربزرگه هزار تا قصه داره


خونه ی مادربزرگه شادی و غصه داره


خونه ی مادربزرگه حرفای تازه داره


خونه ی مادربزرگه گیاه و سبزه داره



در بازه خونه ی ما


همیشه سبزه زاره


دشتاش پز از بوی گل


اینجا همش بهاره


دل وقتی مهربونه, شادی میاد میمونه


خوشبختی از رو دیوار سر میکشه تو خونه



خونه ی مادربزرگه هزار تا قصه داره


خونه ی مادربزرگه شادی و غصه داره


خونه ی مادربزرگه حرفای تازه داره


خونه ی مادربزرگه گیاه و سبزه داره

                                                       خواننده امیر بهادر خوارزمی

عشق یک دستمال کاغذی ...

دستمال کاغذی به اشک گفت:


قطره قطره‌ات طلاست


یک کم از طلای خود حراج می‌کنی؟


عاشقم!


با من ازدواج می‌کنی؟


اشک گفت:


ازدواج اشک و دستمالِ کاغذی!


تو چقدر ساده‌ای


خوش خیال کاغذی!


توی ازدواج ما


تو مچاله می‌شوی


چرک می‌شوی و تکه‌ای زباله می‌شوی


پس برو و بی‌خیال باش


عاشقی کجاست!


تو فقط


دستمال باش!


دستمال کاغذی، دلش شکست


گوشه‌ای کنار جعبه‌اش نشست


گریه کرد و گریه کرد و گریه کرد


در تن سفید و نازکش دوید


خونِ درد


آخرش، دستمال کاغذی مچاله شد


مثل تکه‌ای زباله شد


او ولی شبیه دیگران نشد


چرک و زشت مثل این و آن نشد


رفت اگر چه توی سطل آشغال


پاک بود و عاشق و زلال


او با تمام دستمال‌های کاغذی فرق داشت


چون که در میان قلب خود


دانه‌های اشک کاشت...

این جمله رو اونجوری که دوست دارین ادامه بدین...

زنـــــــدگـــــی زیـــــبـــــــــاتـــــر بـــــــود اگــــــــــر....

 

 ممنون از زحماتتون (در قسمت نظرات)

شاهزاده کوچولو

شاهزاده کوچولو چی می خوای

روی زمین جای تو نیست

اینجا امیدی به سحر برای فردای تو نیست

آفتاب غروبی نداریم

روزهای خوبی نداریم

واسه سفر به ناکجا یه اسب چوبی نداریم

شاهزاده کوچولو اون بالا

به غم و آب و نون نبود

خونه بدوشی شب و روز بهانه جنون نبود

یه وقت مثه ماها نشی

خسته ،کلافه ،نیمه جون

تو حسرت یه تیکه ابر

دیدن یه رنگین کمون

اینجا دیگه نشونه ای از گل سرخ و لاله نیست

کنار ماه دودیمون نشونه هاله نیست

شاهزاده کوچولو اون بالا

به غم و آب و نون نبود

خونه بدوشی شب و روز بهانه جنون نبود

تو شبا جای ستاره سکه شماری می کنیم

با گل های پلاستیکی عصرو بهاری می کنیم

کی گفته اینجا بمونی؟

پاشو برو به آسمون

همون جا پیش گل سرخ

تو خونه خودت بمون

شاهزاده کوچولو چی می خوای

روی زمین جای تو نیست

اینجا امیدی به سحر برای فردای تو نیست

آفتاب غروبی نداریم

روزهای خوبی نداریم

واسه سفر به نا کجا یه اسب چوبی نداریم

شاهزاده کوچولو اون بالا

به غم و آب و نون نبود

خونه بدوشی شب و روز بهانه جنون نبود


تصاویر جدید زیباسازی وبلاگ , سایت پیچک » بخش تصاویر زیباسازی » سری هفتم www.pichak.net کلیک کنید

دل من ...

دل من تـنها بـود ،

دل من عادت داشـت ، که بمانـد یک جا

به کجا ؟!

معـلـوم است ، به در خانه تو !

دل من عادت داشـت ،

که بمانـد آن جا ، پـشـت یک پرده تـوری

که تو هر روز آن را به کناری بزنی ...

دل من ساکن دیوار و دری ،

که تو هر روز از آن می گـذری .

دل من ساکن دستان تو بود

دل من گوشه یک باغـچه بـود

که تو هر روز به آن می نگری

راستی ، دل من را دیـدی ...؟!!

در حضور باد

کلماتم را در جستجوی سحر می شویم


لحظه هایم را

                                    در روشنی باران ها


تا برای تو شعری به سرایم روشن


تا که بی دغدغه

                                بی ابهام

سخنانم را

                 در حضور باد

                                  این سالک دشت و هامون

با تو بی پرده بگویم

                               که ترا


دوست می دارم تا مرز جنون

                                               احمد شاملو

حسرت همیشگی

حرف های ما هنوز ناتمام...

تا نگاه می کنی:

وقت رفتن است

باز هم همان حکایت همیشگی!

پیش از انکه با خبر شوی

لحظه ی عزیمت تو ناگزیر می شود

آی...

ای دریغ و حسرت همیشگی

ناگهان

            چقدر زود

                            دیر می شود

                                                                                           

                                                                                 قیصر امین پور

بهار من گذشته شاید

چرا تو جلوه ساز این بهار من نمی شوی

چه بوده آن گناه من که یار من نمی شوی


بهار من گذشته شاید


شکوفه جمال تو شکفته در خیال من


چرا نمیکنی نظر به زردی جمال من


بهار من گذشته شاید

تو را چه حاجت نشانه من


تویی که پا نمی نهی به خانه من


چه بهتر آن که نشنوی ترانه من


نه قاصدی که از من آرد گهی به سوی تو سلامی



نه رهگذاری که از تو آرد گهی به سوی من پیامی

بهار من گذشته شاید

غمت چو کوهی به شانه من


ولی تو بی غم از غم شبانه من


چو نشنوی فغان عاشقانه من


خدا تو را از من نگیرد ندیدم از تو گر چه خیری


به یاد عمر رفته گریم کنون که شمع بزم غیری


بهار من گذشته شاید


آمدی جانم .... ولی حالا چرا؟

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا

                                 بی ‌وفا حالا که من افتاده ‌ام از پا چرا؟

نوش داروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی

                                 سنگدل این زودتر می‌خواستی حالا چرا؟

عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست

                                من که یک امروز مهمان توام فردا چرا؟

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده‌ایم

                                 دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا؟

وه که با این عمرهای کوته بی‌اعتبار

                               اینهمه غافل شدن از چون منی شیدا چرا؟

شور فرهادم بپرسش سر به زیر افکنده بود

                                 ای لب شیرین جواب تلخ سربالا چرا؟

ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت

                                 اینقدر با بخت خواب آلود من لالا چرا؟

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می‌کند

                                   در شگفتم من نمی‌پاشد ز هم دنیا چرا؟

 در خزان هجر گل ای بلبل طبع حزین

                                  خامشی شرط وفا داری بود غوغا چرا؟

 شهریارا بی‌جیب خود نمی‌کردی سفر

                                    این سفر راه قیامت میروی تنها چرا؟

                                                                                                 شهریار

شب آرزوها...

 شب آرزوهاست... قاصدکی به دست باد دادم

و عهد بسته ام تا رسیدنش به مقصد،


برایت دعا بخوانم .

نگاهت به آسمان باشد چرا که من...

چرا که من...


بهترین آرزوها را  برایت به قاصدک سپردم تا به خدا برساند



شب آرزوها، شب اجابت است، شب مغفرت است.

از کف ندهیمش... آرزوهایت برآورده باد محتاجم به آرزویی نیک.

دل دریایی

به پیش روی من، تا چشم یاری می کند، دریاست !

چراغ ساحل آسودگی ها در افق پیداست !

درین ساحل که من افتاده ام خاموش،

غمم دریا، دلم تنهاست .

وجودم بسته در زنجیر خونین تعلق ها ست !

 

خروش موج، با من می کند نجوا،

که : - « هرل کس دل به دریا زد رهائی یافت !

که هر کس دل به دریا زد رهائی یافت ... »

 

مرا آن دل که بر دریا زنم، نیست !

ز پا این بند خونین بر کنم نیست ،

امید آنکه جان خسته ام را ،

به آن نادیده ساحل افکنم نیست !


                                       فریدون مشیری

لطفا یکی منو راهنمایی کنه

سلام

من نمی دونم چطوری باید پست ثابت بذارم؟ توی سایت هم راهنمایی نداره تو رو خدا بهم بگین

قربونه محبتتون

چــــه آرزووووهـــا !!!!!!!

درآمد


چه آرزوها که داشتم من و دیگر ندارم


چها که می بینم و باور ندارم


چها ،‌چها ، چها ، که می بینم و باور ندارم


مویه


حذر نجویم از هر چه مرا بر سر آید


گو در آید ، در آید


که بگذر ندارد و من هم که بگذر ندارم


برگشت به فرود


اگر چه باور ندارم که یاور ندارم


چه آرزوها که داشتم من و دیگر ندارم


مخالف


سپیده سر زد و من خوابم نبرده باز


نه خوابم که سیر


ستاره و مهتابم نبرده باز


چه آرزوها که داشتیم و دگر نداریم


خبر نداریم


خوشا کزین بستر دیگر ، سر بر نداریم


برگشت


در این غم ، چون شمع ماتم


عجب که از گریه آبم نبرده باز


چها چها چها که می بینم و باور ندارم


چه آرزوها که داشتم من و دیگر ندارم


                                                    مهدی اخوان ثالث

طنز 2

مرگ آمد و گفت بیصدا می کشمت


                                       هر جا که بگیرم بخدا می کشمت


گفتم چه کنم ؟ گفت : برو پیش زنت


                                       گفتم زن من گفته نیا می کشمت

طنز 1

شاعر زن میگه :

به نام خدایی که زن آفرید / حکیمانه امثال ِ من آفرید

خدایی که اول تو را از لجن / و بعداً مرا از لجن آفرید !

برای من انواع گیسو و موی / برای تو قدری چمن آفرید !

مرا شکل طاووس کرد و تو را / شبیه بز و کرگدن آفرید !

به نام خدایی که اعجاز کرد / مرا مثل آهو ختن آفرید

تو را روز اول به همراه من / رها در بهشت عدن آفرید

ولی بعداً آمد و از روی لطف / مرا بی کس و بی وطن آفرید

خدایی که زیر سبیل شما / بلندگو به جای دهن آفرید !

وزیر و وکیل و رئیس ات نمود / مرا خانه داری خفن آفرید

برای تو یک عالمه کِیْسِ خوب / شراره ، پری ، نسترن آفرید

برای من اما فقط یک نفر / براد پیت من را حَسَنْ آفرید !

برایم لباس عروسی کشید / و عمری مرا در کفن آفرید


 

شاعر مرد در جواب میگه :

به ‌نام خداوند مرد آفرین / که بر حسن صنعش هزار آفرین

خدایی که از گِل مرا خلق کرد / چنین عاقل و بالغ و نازنین

خدایی که مردی چو من آفرید / و شد نام وی احسن‌ الخالقین

پس از آفرینش به من هدیه داد / مکانی درون بهشت برین

خدایی که از بس مرا خوب ساخت / ندارم نیازی به لاک، همچنین

رژ و ریمل و خط چشم و کرم / تو زیبایی‌ام را طبیعی ببین

دماغ و فک و گونه‌ام کار اوست / نه کار پزشک و پروتز، همین !

نداده مرا عشوه و مکر و ناز / نداده دم مشک من اشک و فین!

مرا ساده و بی‌ریا آفرید / جدا از حسادت و بی‌خشم و کین

زنی از همین سادگی سود برد / به من گفت از آن سیب قرمز بچین

من ساده چیدم از آن تک‌ درخت / و دادم به او سیب چون انگبین

چو وارد نبودم به دوز و کلک / من افتادم از آسمان بر زمین

و البته در این مرا پند بود / که ای مرد پاکیزه و مه‌جبین

تو حرف زنان را از آن گوش گیر / و بیرون بده حرفشان را از این

که زن از همان بدو پیدایش‌ات / نشسته مداوم تو را در کمین !



                         این همش طنز بودا ناراحت نشید یه موقع

زندگی زیباست وقتی...

زندگی زیباست وقتی کسی تو را به یاد داشته باشد.  

 زندگی لذت بخش است وقتی کسی همیشه در کنارت باشد.  

 زندگی فوق العاده است وقتی کسی در شادی و غم حمایتت کند .

 شاد باش! چون خدا لحظه ای از تو غافل نیست.

از رگ گردن به من نزدیک تر

پیش از اینها فکر میکردم خدا، خانه ای دارد کنار ابر ها

ادامه مطلب ...

عاشقانه

    ای شب از رویای تو رنگین شده


    سینه از عطر تو ام سنگین شده


    ای به روی چشم من گسترده خویش


    شادی‌ام بخشیده از اندوه بیش


    همچو بارانی که شوید جسم خاک


    هستیم ز آلودگی‌ها کرده پاک


ادامه مطلب ...

راز حلقه

دخترک خنده کنان گفت: که چیست راز این حلقه زر؟

 

راز این حلقه که انگشت مرا

 

این چنین تنگ گرفته است به بر

 

راز این حلقه که در چهره ی او

 

این همه تابش و رخشندگی است

 

مرد حیران شد و گفت :

 

حلقه ی  خوشبختی است ، حلقه ی  زندگی است

 

همه گفتند: مبارک باشد

 

دخترک گفت : دریغا که مرا

 

باز در معنی آن شک باشد

 

سالها رفت وشبی

 

زنی افسرده نظر کرد بر آن حلقه زر

 

دید در نقش فروزنده او

 

روز هایی که به امید  وفای  شوهر

 

به هدر رفته ، هدر

 

زن پریشان شد و نالید که وای

 

وای این حلقه که در چهره او

 

باز تابش و رخشندگی است

 

حلقه برد گی و بند گی است

                                          فروغ فرخزاد



 

البته اینم یه روی زندگیه که خدا نصیب هیچ کس نکنه، پس یا دمون باشه چه

 

آقایون گل و چه خانومهای گل تر از گل که این حلقه زر رو چه کسی تو دستمون میکنه

 

امیدوارم همگی شما عزیزان خوشبخت بشید به معنای واقعی........

شکر خداوند

* اگر شما امروز با حداقل سلامتی از خواب بیدار شده اید، خوشبخت تر از میلیونها انسانی هستید که تا آخر هفته زنده نخواهند ماند.


* اگر هرگز خطر جنگ،تنهایی در اسارت، شکنجه و یا رنج گرسنگی را تجربه نکرده اید، شما خوشبخت تر از پانصد میلیون نفر در جهان هستید.


* اگر شما می توانید بدون ترس از اذیت و آزار، دستگیر شدن، شکنجه یا مرگ در عبادتگاه مورد علاقه تان حضور پیدا کنید شما خوش شانس تر از سه میلیارد نفر روی زمین هستید و


* اگر غذایی در یخچال، لباسی بر تن، سقفی بر روی سر و جایی برای خوابیدن دارید، شما ثروتمند تر از 75 درصد مردم این جهان هستید.


* اگر پولی در بانک یا در کیف دارید و می توانید سکه ای در کاسه یک فقیر بیندارید، شما در زمره هشت درصد ثروتمند ترین مردم جهان هستید.


* اگر والدین شما هنوز در قید حیات هستند و در کنار هم زندگی می کنید شما جزو افراد خوش شانس دنیا هستید.


* اگر می توانید این پیغام را بخوانید، شما خوشبخت تر از دو میلیارد نفری هستید که اصلا قادر به خواندن نیستند.

از نور حرف می زنم

هر بامداد تا نور مهر می دمد از کوه های دور

من بال می گشایم ، چابک تر از نسیم

پیغام صبحدم را

                 با شعرهای روشن

                           پرواز می دهم .

انبوه خفتگان را

                با نغمه های شیرین

                            آواز می دهم

از نور حرف می زنم ، از نور

از جان زنده ، از نفس تازه ، از غرور .

اما در ازدحام خیابان

گم می شود صدای من و نغمه های من .

گویند این و آن :

               ” خود را از این تکاپوی بیهوده وارهان  !

                 بی حاصل است این همه فریاد

                 در گوش های کر  !

                 دیوانه حرف می زند از نور

                                                با موش های کور  ! 

بیگانه با تمامی این حرف های سرد

من ، همچنان صبور

با عشق ، شوق ، شور

انبوه خفتگان را

               آواز می دهم .

پیغام صبحدم را

               پرواز می دهم

هر سو که می روم

در گوش این و آن

حتی در ازدحام خیابان

از نور حرف می زنم ،

                    از نور ...