پاورچین پاورچین آمدی
بی سر و صدا
آهسته تر از آن می‌روی
بی هیچ ردی، بی هیچ نشانی
اخم‌هایت را یک لحظه هم باز نکردی
تمام راه را قهر بودی
نه بارانت را نشانم دادی، نه سرمایت را
برای آمدنت ثانیه ها را می‌شمردم
اما حالا...
رفتنت را تاب نمی آورم
...
تنها امیدم به بازگشت دوباره‌ات است
سلام.من هم عاشق پاییزم.همیشه شعر اخوان را می خوانم:آسمانش را گزفته تنگ در آغوش/ابر با آن پوستین سرد نمناکش.....می دونی فهمیدم که زندگی بر اساس فراق و جدایی ساخته شده و وصلی در کار نیست.
پایدار باشی