حتی اگر نباشی...

می‌خواهمت چنان‌که شب خسته خواب را

می‌جویمت چنان‌که لب تشنه آب را

 

محو توام چنان‌که ستاره به چشم صبح

یا شبنم سپیده‌دمان آفتاب را

 

بی‌تابم آن‌چنان که درختان برای باد

یا کودکان خفته به گهواره، خواب را

 

بایسته‌ای چنان‌که تپیدن برای دل

یا آن‌چنان که بال پریدن عقاب را

 

حتی اگر نباشی، می‌آفرینمت

چونان که التهاب بیابان سراب را

 

ای خواهشی که خواستنی‌تر ز پاسخی!

با چون تو پرسشی، چه نیازی جواب را؟!


قیصر امین‌پور

از دفتر: «گل‌ها همه آفتابگردانند»