گل

بگو که گل نفرستد کسی به خانه‌ی من
که عطر یاد تو پر کرده آشیانه‌ی من

تو چلچراغ سعادت فروز بخت منی
به جای ماه، تو پرتو فشان به خانه‌ی من

شبی به تاک تن تشنه‌ام گل افشاندی
بهشت بشکفد اکنون ز هر جوانه‌ی من

به بال یاد سپردم ترانه تا که مگر
رسد به گوش تو گلبانگ عاشقانه‌ی من

ز برگ و بار تنت ذوق زندگی خیزد
بیا و بال و پر افشان دمی به لانه‌ی من

به شوق روی تو من زنده‌ام خدا داند
برای زیستن اینک تویی بهانه‌ی من

چه آتشی تو خدا را که شعله‌های غمت
به باد داده شکیب سمندرانه‌ی من

بیژن سمندر